روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال النبي ص :

أَبَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِصَاحِبِ اَلْخُلُقِ اَلسَّيِّئِ بِالتَّوْبَةِ قِيلَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ قَالَ لِأَنَّهُ إِذَا تَابَ مِنْ ذَنْبٍ وَقَعَ فِي ذَنْبٍ أَعْظَمَ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۴۷

فرمود (ع) كه رسول خدا (ص) فرموده است: خدا عز و جل براى بدخلق توبه نخواسته، عرض شد: يا رسول اللَّه! آن چگونه باشد؟ پاسخ داد: زيرا هر گاه از گناهى توبه كند، در گناه بزرگ‏ترى افتد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۱

و نيز آن حضرت فرمود: كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداى عز و جل از صاحب خوى بد توبه نخواسته، عرض شد: اى رسول خدا اين چگونه باشد؟ فرمود: بجهت اينكه هر گاه از گناهى توبه كند در گناه بزرگترى افتد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۵۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: خداى عز و جل ابا فرموده از براى صاحب خوى بد، كه توفيق توبه يابد، يا اگر توبه كند، توبه‏اش را قبول فرمايد». به آن حضرت عرض شد كه: يا رسول اللَّه! اين امر چگونه مى‏شود؟ فرمود كه: «چون از گناهى توبه كند، در گناهى از آن بزرگتر افتد».