روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۳۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي بن عبيد عن محمد بن عرفه قال قال لي الرضا ع :

وَيْحَكَ يَا اِبْنَ عَرَفَةَ اِعْمَلُوا لِغَيْرِ رِيَاءٍ وَ لاَ سُمْعَةٍ فَإِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَيْرِ اَللَّهِ وَكَلَهُ اَللَّهُ إِلَى مَا عَمِلَ وَيْحَكَ مَا عَمِلَ أَحَدٌ عَمَلاً إِلاَّ رَدَّاهُ اَللَّهُ إِنْ خَيْراً فَخَيْرٌ وَ إِنْ شَرّاً فَشَرٌّ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۷۷

از محمد بن عرفه، گفت كه: امام رضا (ع) به من فرمود: واى بر تو أى پسر عرفه! كار كنيد نه براى خودنمائى و شهرت، زيرا هر كه براى جز خدا كارى كند، خدايش بدان كسى واگذارد كه براى او كار كرده است، واى بر تو! هيچ كس كارى نكند جز آنكه خدا عوضِ كارش را به او برگرداند، اگر خوب باشد خوب، و اگر بد باشد بد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۲

محمد بن عرفه گويد: امام رضا عليه السّلام فرمود: واى بر تو اى پسر عرفه، كار كنيد، نه بمنظور ريا و بگوش مردم رسيدن، زيرا هر كه براى غير خدا كار كند، خدا او را بكارش واگذارد واى بر تو، كسى عملى نكند جز آنكه خدا عبائى بر او پوشاند (از جنس همان عملش) اگر عملش خوب باشد عباى خوب و اگر بد باشد عباى بد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۰۵

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى بن عبيد، از محمد بن عرفه روايت كرده است كه گفت: حضرت امام رضا عليه السلام به من فرمود كه: «واى بر تو! يا رحمت! اى پسر عرفه! عمل كنيد، نه به جهت ريا و سمعه و آوازه؛ زيرا كه هر كه از براى غير خدا عمل كند، خدا او را به آن‏چه كرده وا گذارد. واى بر تو! هيچ‏كس كارى نكند، مگر آنكه خدا او را به آن، صاحب رداء گرداند و رداى آن را بر وى اندازد، اگر خوب باشد، خوب، و اگر بد باشد، بد».