روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۰۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن ابن محبوب عن اسحاق بن عمار قال قال ابو عبد الله ع :

لِلْقَائِمِ‏ غَيْبَتَانِ إِحْدَاهُمَا قَصِيرَةٌ وَ اَلْأُخْرَى طَوِيلَةٌ اَلْغَيْبَةُ اَلْأُولَى لاَ يَعْلَمُ بِمَكَانِهِ فِيهَا إِلاَّ خَاصَّةُ شِيعَتِهِ وَ اَلْأُخْرَى لاَ يَعْلَمُ بِمَكَانِهِ فِيهَا إِلاَّ خَاصَّةُ مَوَالِيهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۷۵

فرمود: قائم (ع) دو غيبت دارد يكى كوتاه و ديگرى دراز، در اولى جز شيعيان خاص كسى جاى او را نداند و در ديگرى تنها خادمين محرم او جاى او را بدانند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۰

امام صادق عليه السلام فرمود: براى حضرت قائم عليه السلام دو غيبت است: يكى كوتاه و ديگرى دراز، در غيبت اول جز شيعيان مخصوص از جاى آن حضرت خبر ندارند، و در غيبت ديگر جز دوستان مخصوصش از جاى او خبر ندارند (مقصود از دوستان مخصوص خادمان و اهل بيت آن حضرت و يا همان ۳۰ نفرى است كه در سه روايت پيش ذكر شد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۱

محمدبن يحيى، از محمد بن حسين، از ابن محبوب، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «قائم عليه السلام را دو غيبت است: يكى از اين دو غيبت، كوتاه و ديگرى، دراز است. و در غيبت اوّل مكان او را نمى‏دانند مگر شيعيان خاصّ آن حضرت، و در غيبت آخر، كسى مكان او را نداند، مگر مواليان خاصّ آن حضرت».