روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۸۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

احمد بن ادريس عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان بن يحيي عن علي بن ابي حمزه قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ سَمِعْتُ‏ هِشَامَ بْنَ اَلْحَكَمِ‏ يَرْوِي عَنْكُمْ أَنَّ اَللَّهَ جِسْمٌ‏ صَمَدِيٌ‏ نُورِيٌ‏ مَعْرِفَتُهُ ضَرُورَةٌ يَمُنُّ بِهَا عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ خَلْقِهِ‏ فَقَالَ ع سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَعْلَمُ أَحَدٌ كَيْفَ هُوَ إِلاَّ هُوَ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْبَصِيرُ لاَ يُحَدُّ وَ لاَ يُحَسُ‏ وَ لاَ يُجَسُ‏ وَ لاََ تُدْرِكُهُ اَلْأَبْصََارُ وَ لاَ اَلْحَوَاسُ‏ وَ لاَ يُحِيطُ بِهِ شَيْ‏ءٌ وَ لاَ جِسْمٌ‏ وَ لاَ صُورَةٌ وَ لاَ تَخْطِيطٌ وَ لاَ تَحْدِيدٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۰۱

على بن أبى حمزه گويد: به امام صادق (ع) گفتم: من از هشام بن حكم شنيدم كه از شما روايت كرده است، خدا جسمى است، تو پر و نورانى، و شناختن او بديهى و ذوقى است و خدا به هر كدام بندگانش كه بخواهد بدان منت مى‏نهد، فرمود: منزه باد كسى كه هيچ كس نداند او چگونه است جز ذات او، نيست به مانندش چيزى و او است شنوا و آگاه، نه حدى دارد و نه محسوس گردد و نه بسيده شود و نه (ديده‏ها و نه) حواس او را دريابند، نه در چيزى گنجد و نه جسم است و نه صورت، نه در معرض نقشه بندى است و نه محدوديت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۴۰

ابن ابى حمزة گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: من از هشام بن حكم شنيدم كه از شما روايت ميكرد كه: خدا جسمى است، توپر، نورانى شناختنش ضرورى، بهر كس از مخلوقش كه خواهد منت نهد، حضرت فرمود: منزه باد، آنكه كسى جز او نداند كه او چگونه است، چيزى مانندش نيست و او شنوا و بيناست. محدود نگردد، بحس در نيايد، سوده نشود، حواس دركش نكنند، چيزى بر او احاطه نكند نه جسم است و نه صورت و نه ترسيم و نه محدود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۳۵

احمد بن ادريس، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان بن يحيى، از على بن ابى حمزه روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه از هشام بن حكم شنيدم كه از شما روايت مى‏كرد كه: خدا جسمى است توپر (كه ميان ندارد)، و نورانى است، و معرفتش بديهى است (كه احتياج به نظر و استدلال ندارد). و خدا به آن منت مى‏گذارد بر هر كه مى‏خواهد از خلق خويش. حضرت فرمود كه: «پاك و منزه است آن‏كه‏ هيچ‏كس نمى‏داند كه او چگونه است، مگر خودش و چيزى مانند او نيست. و اوست شنوا و بينا. و به اندازه در نمى‏آيد، و محسوس نمى‏شود، و حواس او را در نمى‏يابد. و چيزى به او احاطه نمى‏كند، و جسم و صورت نيست و خط (يا سطحى كه خطها بر آن فرض شود) نيست (يا جوان نو خط نمى‏باشد)، و او را محدود نمى‏توان ساخت» (با اين‏كه جسم توپر يا غير آن است).