نوح ١٠

فَقُلْتُ‌ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ‌ إِنَّهُ‌ کَانَ‌ غَفَّاراً

ترجمه

به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است...

|و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او قطعا آمرزنده است

و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است.

باز گفتم: به درگاه خدای خود توبه کنید و آمرزش طلبید که او بسیار خدای آمرزنده‌ای است.

پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است.

سپس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزنده است،

سپس گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهید چرا که او آمرزگار است‌

پس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزگار است،

و بدیشان گفته‌ام: از پروردگار خویش طلب آمرزش کنید که او بسیار آمرزنده است (و شما را می‌بخشاید).

« پس گفتم: “از پروردگارتان پوشش بخواهید که او به‌راستی بسی پوشاننده بوده است.”»

پس گفتم آمرزش خواهید از پروردگار خویش همانا او است بسیار آمرزنده‌

نوح ٩	آیه ١٠	نوح ١١
سوره : سوره نوح نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٦ تعداد حروف :

تفسیر

• آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
• دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
• بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
• اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
• شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
• گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
• اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
• معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
• و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
• اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
• و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
• شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
• روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - نوح(ع)، قومش را به استغفار و آمرزش خواهى به پیشگاه خداوند فرامى خواند. (فقلت استغفروا ربّکم)

۲ - نوح پیامبر، مردم را به رغم مخالفت طولانى آنان، به سوى توبه و بازگشت از راه باطل و روى آورى به خداى غفار تشویق و ترغیب مى کرد. (فقلت استغفروا ربّکم إنّه کان غفّارًا) فراخواندن به استغفار، در حقیقت دعوت به توبه و بازگشت از راه باطل گذشته است.

۳ - بیان اوصاف خداوند، همچون غفّار بودن او، بخشى از رهنمودهاى نوح(ع) (إنّه کان غفّارًا)

۴ - اعتقاد به ربوبیت و غفّاریت خداوند، مقتضى استغفار و طلب آمرزش از او است. (استغفروا ربّکم إنّه کان غفّارًا) برداشت یاد شده، از آمدن صفت «ربّ» و نیز از این که جمله «إنّه کان غفاراً» در مقام تعلیل است، به دست مى آید.

۵ - خداوند، «غفّار» (بسیار آمرزنده) است. (إنّه کان غفّارًا)

۶ - توبه و استغفار از کفر و گناه - هر چند بسیار و پیوسته باشد - مورد پذیرش خداوند است. (استغفروا ربّکم إنّه کان غفّارًا) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که قوم نوح، به مدت طولانى کافر و گناه پیشه بودند; اما نوح(ع) آنان را پیوسته به استغفار فرامى خواند.

۷ - استغفار و آمرزش خواهى از درگاه خداوند، از رهنمودهاى مؤکد و مکرر نوح(ع) (یغفر لکم من ذنوبکم ... دعوتهم لتغفر لهم ... فقلت استغفروا ربّکم إنّه کان غفّارًا)

۸ - استغفار و آمرزش خواهى از درگاه خداوند، داراى جایگاهى بلند در سلسله تعالیم الهى (یغفر لکم من ذنوبکم ... دعوتهم لتغفر لهم ... فقلت استغفروا ربّکم إنّه کان غفّارًا)

موضوعات مرتبط

• استغفار: اهمیت استغفار ۸; دعوت به استغفار ۱، ۷; زمینه استغفار ۴; قبول استغفار ۶
• اسماء و صفات: غفار ۵
• ایمان: ایمان به خدا ۲; دعوت به ایمان ۲
• توبه: تشویق به توبه ۲; دعوت به توبه ۲; قبول توبه ۶
• خدا: تبیین آمرزشگرى خدا ۳; توبه پذیرى خدا ۶
• عقیده: آثار عقیده به آمرزشگرى خدا ۴; آثار عقیده به ربوبیت خدا ۴
• قوم نوح: تشویق قوم نوح ۲; دعوت از قوم نوح ۱، ۲
• کفر: توبه از کفر ۶
• نوح(ع): تداوم دعوت نوح(ع) ۲; تشویقهاى نوح(ع) ۲; تعالیم نوح(ع) ۳، ۷; دعوت نوح(ع) ۱; روش تبلیغ نوح(ع) ۳; قصه نوح(ع) ۲