روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۱۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :

أَيُّمَا رَجُلٍ أَقَرَّ بِوَلَدِهِ ثُمَّ اِنْتَفَى مِنْهُ فَلَيْسَ لَهُ ذَلِكَ وَ لاَ كَرَامَةَ يُلْحَقُ بِهِ وَلَدُهُ إِذَا كَانَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ أَوْ وَلِيدَتِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۲

حمّاد، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: هر آن مردى كه بصحّت نسب فرزند خود اقرار كند، و پس از آن او را از خود نفى نمايد، نه شرع چنين حقّى به او ميدهد، و نه كرامت اخلاقى آن را مى‏پذيرد، او ميبايد فرزندش را در صورتى كه از همسرش يا كنيزش ولادت يافته است (از خود داند و) بخود او ملحق خواهد بود.