روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي محمد بن ابي عمير عن ابراهيم بن عبد الحميد عن سلمي مولاه ولد ابي عبد الله ع قالت :

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ حِينَ حَضَرَتْهُ اَلْوَفَاةُ فَأُغْمِيَ عَلَيْهِ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ أَعْطُوا اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ‏ وَ هُوَ اَلْأَفْطَسُ‏ سَبْعِينَ دِينَاراً قُلْتُ أَ تُعْطِي رَجُلاً حَمَلَ عَلَيْكَ بِالشَّفْرَةِ فَقَالَ وَيْحَكِ أَ مَا تَقْرَءِينَ‏ اَلْقُرْآنَ‏ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا سَمِعْتِ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ اَلَّذِينَ يَصِلُونَ مََا أَمَرَ اَللََّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخََافُونَ سُوءَ اَلْحِسََابِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۰

و محمّد بن أبى عمير، از ابراهيم بن عبد الحميد، از سلمى پرستار پسر حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده است كه گفت: من بهنگام احتضار امام صادق عليه السّلام نزد آن حضرت بودم، پس حال غشوه‏اى به او دست داد، و چون‏ بهوش آمد، فرمود: هفتاد دينار به حسن بن علىّ بن علىّ بن الحسين- معروف به افطس- بپردازيد. گفتم: آيا به آن مردى كه با كارد بزرگ و خنجر [بقصد كشتنت‏] بر تو حمله برده عطيّه مى‏بخشى؟! فرمود: واى بر تو! آيا قرآن را نمى‏خوانى؟ گفتم: چرا، فرمود آيا نشنيده‏اى كه خداوند عزّ و جلّ ميگويد: «كسانى كه آنچه را خدا امر به پيوستنش فرموده است مى‏پيوندند، و از پروردگارشان بيم همى دارند، و از بدى حساب ميهراسند».