روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۷۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

روي يونس بن عبد الرحمن عن منصور بن حازم عن ابي عبد الله ع :

فِي رَجُلٍ مَاتَ وَ تَرَكَ عَبْداً فَشَهِدَ بَعْضُ وُلْدِهِ أَنَّ أَبَاهُ أَعْتَقَهُ فَقَالَ تَجُوزُ عَلَيْهِ شَهَادَتُهُ وَ لاَ يُغْرَمُ وَ يُسْتَسْعَى اَلْغُلاَمُ فِيمَا كَانَ لِغَيْرِهِ مِنَ اَلْوَرَثَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۸

يونس بن عبد الرّحمن، از منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام در باره مردى روايت كرده است كه از دنيا رفته، و غلامى را بجاى نهاده است، پس يكى از فرزندانش شهادت داده كه پدرش آن غلام را آزاد كرده است، امام فرمود:شهادت او در باره خودش تنفيذ مى‏شود نه در باره ديگران، و غلام در باره پرداخت سهام بقيه ورثه بكار واميدارند.