روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

ما رواه الحسن بن محبوب عن العلا عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع :

فِي اَلَّذِي يَأْتِي وَلِيدَةَ اِمْرَأَتِهِ بِغَيْرِ إِذْنِهَا عَلَيْهِ مَا عَلَى اَلزَّانِي يُجْلَدُ مِائَةَ جَلْدَةٍ قَالَ وَ لاَ يُرْجَمُ إِنْ زَنَى‏ بِيَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ أَمَةٍ فَإِنْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ حُرَّةٍ وَ لَهُ اِمْرَأَةٌ حُرَّةٌ فَإِنَّ عَلَيْهِ اَلرَّجْمَ قَالَ وَ كَمَا لاَ تُحْصِنُهُ اَلْأَمَةُ وَ اَلْيَهُودِيَّةُ وَ اَلنَّصْرَانِيَّةُ إِنْ زَنَى بِحُرَّةٍ فَكَذَلِكَ لاَ يَكُونُ عَلَيْهِ حَدُّ اَلْمُحْصَنِ إِنْ زَنَى‏ بِيَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ أَمَةٍ وَ تَحْتَهُ حُرَّةٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۳

حسن بن محبوب از علاء بن رزين از محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: بر كسى كه با كنيز همسرش بدون إذن او همبستر شده است همان كيفر است كه بر زانى است و آن يك صد تازيانه باشد، فرمود: اگر با يهوديّه يا نصرانيّه يا كنيزى زنا كند رجم نميشود، ولى اگر با زنى آزاد عمل فحشاء بجا آورد و خود زوجه‏اى آزاده در حباله نكاح داشته باشد، بر او حدّ رجم است،و گفت: و همچنان كه كنيز و يهوديّه و نصرانيّه او را به زناى با زنى آزاده محصن نمى‏كنند، همين طور حدّ محصن بر او نيست چنانچه با يكى از اين سه زنا كند و همسرش آزاد باشد. شرح: «شيخ طوسى- رحمه اللَّه- گويد: احتمال دارد كه مراد از اين سه كه او را محصن نمى‏كنند اين باشد كه آنان را بعقد انقطاع صيغه خوانده باشد نه عقد دوام، زيرا عقد دوام با يهوديّه و نصرانيّه جايز نيست، ولى متعه جائز است و متعه احصان نمى‏آورد- انتهى، و منكوحه‏اى كه با او احصان متحقّق مى‏شود اگر حرّ باشد يا كنيز بايد بعقد دوام باشد، اگر كنيز هم بعقد دوام در حباله نكاح او باشد در حكم حرّ است».