روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۱۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و كتب سهل بن زياد الادمي الي ابي محمد ع :

رَجُلٌ لَهُ وُلْدٌ ذُكُورٌ وَ إِنَاثٌ فَأَقَرَّ بِضَيْعَةٍ أَنَّهَا لِوُلْدِهِ وَ لَمْ يَذْكُرْ أَنَّهَا بَيْنَهُمْ عَلَى سِهَامِ اَللَّهِ وَ فَرَائِضِهِ اَلذَّكَرُ وَ اَلْأُنْثَى فِيهِ سَوَاءٌ فَوَقَّعَ ع يُنْفِذُونَ وَصِيَّةَ أَبِيهِمْ عَلَى مَا سَمَّى فَإِنْ لَمْ يَكُنْ سَمَّى شَيْئاً رَدُّوهَا عَلَى‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵

و سهل بن زياد آدمى، طىّ نامه‏اى از امام ابو محمّد عليه السّلام در باره مردى سؤال كرد كه اولادى هم ذكور و هم اناث دارد، و در خصوص مزرعه‏اى اقرار كرده است كه آن را به اولاد خود واگذاشته است، ولى ذكر نكرده است كه آن بمقتضاى سهام و فرائض مقرّر از جانب خدا بين ايشان قسمت شود، آيا سهم مرد و زن از آن مساوى است؟ آن حضرت عليه السّلام توقيع فرمود كه ايشان وصيّت پدرشان را همان طور كه معين كرده است اجراء ميكنند، ولى اگر در اين باره نامى نبرده است، إن شاء اللَّه آن را بكتاب خداى عزّ و جلّ ارجاع ميدهند.