روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

روي محمد بن عيسي بن عبيد عن زكريا المومن عن علي بن ابي نعيم عن ابي حمزه عن بعض الايمه ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ اِبْنَ آدَمَ تَطَوَّلْتُ عَلَيْكَ بِثَلاَثٍ سَتَرْتُ عَلَيْكَ مَا لَوْ يَعْلَمُ بِهِ أَهْلُكَ مَا وَارَوْكَ‏ وَ أَوْسَعْتُ عَلَيْكَ فَاسْتَقْرَضْتُ مِنْكَ‏ فَلَمْ تُقَدِّمْ خَيْراً وَ جَعَلْتُ لَكَ نَظِرَةً عِنْدَ مَوْتِكَ فِي ثُلُثِكَ فَلَمْ تُقَدِّمْ خَيْراً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱

محمّد بن عيسى بن عبيد، از زكريّاى مؤمن، از على بن أبى نعيم، از ابو حمزه، از يكى از امامان عليهم السّلام روايت كرده است كه فرمود: خداى تبارك و تعالى ميگويد: اى پسر آدم، بوسيله سه چيز بر تو منت نهادم: گناهى را بر تو پوشاندم كه اگر خويش و تبارت آن را ميدانستند، تو را در قبرستان مسلمين دفن نميكردند. و نعمت خود را بر تو وسعت بخشيدم، و آنگاه از تو قرض خواستم، ولى تو اقدام بخيرى نكردى. و تو را بهنگام مرگ مهلتى دادم، تا مگر در ثلث مال خود وصيّتى كنى، ولى تو در اين باره قدم خيرى برنداشتى.