روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۱۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي محمد بن قيس عن احدهما ع :

فِي رَجُلٍ فَقَأَ عَيْنَ رَجُلٍ وَ قَطَعَ أَنْفَهُ وَ أُذُنَيْهِ ثُمَّ قَتَلَهُ فَقَالَ إِنْ كَانَ فَرَّقَ ذَلِكَ عَلَيْهِ اُقْتُصَّ مِنْهُ ثُمَّ قُتِلَ وَ إِنْ كَانَ ضَرَبَهُ ضَرْبَةً وَاحِدَةً فَأَصَابَهُ ذَلِكَ ضُرِبَتْ عُنُقُهُ وَ لَمْ يُقْتَصَّ مِنْهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۳

محمّد بن قيس از يكى از دو امام صادق يا باقر عليهما السّلام روايت كرده كه ايشان در مورد شخصى كه چشم مردى را در آورده و بينى و گوشهاى او را بريده و سپس او را به قتل رسانده، فرمود: اگر هر كدام را در يك وقت بطور متفرّق انجام داده، ابتدا همان طور به ترتيب قصاص مى‏شود، آنگاه او را مى‏كشند، و چنانچه يك ضرب در يك بار زده و چنين جناياتى به وقوع پيوسته تنها گردن او را ميزنند و راجع به ساير جنايات كه واقع شده قصاصش نمى‏كنند.