روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ التَّدْبِير

سال الحسن بن علي الوشا ابا الحسن ع :

وَ عَنْ رَجُلٍ دَبَّرَ جَارِيَةً وَ هِيَ حُبْلَى فَقَالَ إِنْ كَانَ عَلِمَ بِحَبَلِ اَلْجَارِيَةِ فَمَا فِي بَطْنِهَا بِمَنْزِلَتِهَا وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ فَمَا فِي بَطْنِهَا رِقٌ‏ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يُدَبِّرُ اَلْمَمْلُوكَ وَ هُوَ حَسَنُ اَلْحَالِ ثُمَّ يَحْتَاجُ أَ يَجُوزُ لَهُ أَنْ يَبِيعَهُ قَالَ نَعَمْ إِذَا اِحْتَاجَ إِلَى ذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۶

حسن بن على وشّاء از امام هفتم عليه السّلام سؤال كرد مردى كنيز حامله خود را تدبير كرده (حكم فرزند چيست)؟ امام عليه السّلام فرمود: اگر هنگام تدبير مى‏دانسته كه حامله است پس فرزند حكم مادر خود را خواهد داشت، و چنانچه نمى‏دانسته در اين صورت مادر مدبّر و فرزند برده است، و نيز گويد: سؤال كردم: مردى در حال فراخى معيشت، مملوك خويش را مدبّر ساخت سپس بقيمت آن نيازمند گشت آيا جايز است او را بفروشد و رفع نياز خود كند؟ امام فرمود: آرى هر گاه محتاج آن باشد.