روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۲۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي رَجُلٍ زَوَّجَ أَمَتَهُ مِنْ رَجُلٍ وَ شَرَطَ لَهُ أَنَّ مَا وَلَدَتْ مِنْ وَلَدٍ فَهُوَ حُرٌّ فَطَلَّقَهَا زَوْجُهَا أَوْ مَاتَ عَنْهَا فَزَوَّجَهَا مِنْ رَجُلٍ آخَرَ مَا مَنْزِلَةُ وَلَدِهَا قَالَ بِمَنْزِلَتِهَا إِنَّمَا جَعَلَ ذَلِكَ لِلْأَوَّلِ‏ وَ هُوَ فِي اَلْآخَرِ بِالْخِيَارِ إِنْ شَاءَ أَعْتَقَ وَ إِنْ شَاءَ أَمْسَكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۱

حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده شخصى كنيز خود را به همسرى و كابين مردى آزاد درآورد و با او شرط كرد كه فرزندانى كه بهمرساند آزاد باشند، و آن مرد كنيز را طلاق داد يا از دنيا برفت و صاحب كنيز وى را به ديگرى شوهر داد، حكم فرزندان شوهر دوم چيست؟ امام عليه السّلام فرمود: فرزندان حكم خود كنيز را دارند (آزاد نيستند) و جز اين نيست كه شرط فقط با شوهر اوّل بوده، امّا نسبت به دومى صاحب كنيز مختار است چنانچه خواهد آزاد كند و اگر بخواهد به رقيّت و بندگى باقى گذارد.