روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْوَكَالَة

في نوادر محمد بن ابي عمير عن غير واحد من اصحابنا عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي رَجُلٍ قَبَضَ صَدَاقَ اِبْنَتِهِ مِنْ زَوْجِهَا ثُمَّ مَاتَ هَلْ لَهَا أَنْ تُطَالِبَ زَوْجَهَا بِصَدَاقِهَا أَوْ قَبْضُ أَبِيهَا قَبْضُهَا فَقَالَ ع إِنْ كَانَتْ وَكَّلَتْهُ بِقَبْضِ صَدَاقِهَا مِنْ زَوْجِهَا فَلَيْسَ لَهَا أَنْ تُطَالِبَهُ وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ وَكَّلَتْهُ فَلَهَا ذَلِكَ وَ يَرْجِعُ اَلزَّوْجُ عَلَى وَرَثَةِ أَبِيهَا بِذَلِكَ إِلاَّ أَنْ تَكُونَ حِينَئِذٍ صَبِيَّةً فِي حَجْرِهِ فَيَجُوزُ لِأَبِيهَا أَنْ يَقْبِضَ صَدَاقَهَا عَنْهَا وَ مَتَى طَلَّقَهَا قَبْلَ اَلدُّخُولِ بِهَا فَلِأَبِيهَا أَنْ يَعْفُوَ عَنْ بَعْضِ اَلصَّدَاقِ وَ يَأْخُذَ بَعْضاً وَ لَيْسَ لَهُ أَنْ يَدَعَ كُلَّهُ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاََّ أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا اَلَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ اَلنِّكََاحِ‏ يَعْنِي اَلْأَبَ‏ وَ اَلَّذِي تُوَكِّلُهُ اَلْمَرْأَةُ وَ تُوَلِّيهِ أَمْرَهَا مِنْ أَخٍ أَوْ قَرَابَةٍ أَوْ غَيْرِهِمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۸

ابن أبى عمير از بيش از يك تن از اصحاب از امام صادق‏ عليه السّلام در مورد مردى كه مهريّه دختر خود را از شوهر وى گرفته و از دنيا رفته بود سؤال كرد آيا آن دختر مى‏تواند مطالبه مهريّه خود را از شوهر بنمايد يا گرفتن پدر مانند گرفتن خود اوست، آن حضرت فرمود: چنانچه در اخذ مهريّه به پدر وكالت داده است حقّ مطالبه ندارد و اگر وكالت نداده حقّ مطالبه دارد، و شوهر پس از دادن مهريّه در بار دوم مبلغى را كه به پدر دختر داده بود از ورثه ميّت مطالبه مى‏كند، مگر اينكه دختر نابالغ بوده و پدرش به ولايت او را به نكاح زوج درآورده است در اين صورت بر پدر جايز بوده كه مهريّه را از جانب دختر نابالغش از مرد بستاند، و هر گاه قبل از دخول، مرد طلاقش دهد پدر مى‏تواند مقدارى از مهر را ببخشد و مقدارى را هم بگيرد و حقّ ندارد تمام مهريّه را ببخشد و اين است كلام پروردگار عزّ و جلّ كه فرموده: إِلَّا أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاحِ (بقره: ۲۳۸) يعنى: جز آنكه آن زنان خود، يا آن كس كه امر نكاح بدست اوست از حقّ مهريّه صرف نظر كرده، درگذرند. يعنى پدر و يا ديگرى از برادران و خويشان كه زن به آنها وكالت داده باشد.