روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۳۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ اللِّعَان

روي احمد بن محمد بن ابي نصر البزنطي عن عبد الكريم بن عمرو عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

لاَ يَقَعُ اَللِّعَانُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلرَّجُلُ بِامْرَأَتِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۷

ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: لعان واقع نمى‏شود مگر پس از همبستر شدن زن و مرد و كام گرفتن. و لعان نمى‏شود مگر اينكه مرد فرزندش را نفى كند و بگويد اين فرزند از آن من نيست. و هر گاه مرد زن خويش را متّهم ساخت ولى فرزند را نفى نكرد هشتاد تازيانه او را مى‏زنند و چنانچه زوجه‏اش را بزنا نسبت داد و گفت: من مردى را ميان دو لنگ او ديدم و فرزند را نيز انكار كرد، پس اگر بتواند اقامه شهود چهارگانه كند (يعنى چهار تن شاهد آورد كه هر يك شهادت دهند كه ما در يك آن با هم مردى را ميان لنگ آن زن در حال جماع ديديم، قاضى حكم كند و او را رجم و سنگسار كنند و اگر چنين شاهدانى نياورد، بايد به لعان پردازد و اگر از لعان نيز سر باز زد حدّ قذف كه هشتاد تازيانه باشد بر او جارى شود، و چنانچه به لعان تن در داد و لعان انجام شد حدّ از وى بگردد.