روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۰۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْخُلْع

في روايه محمد بن حمران عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

وَ إِذَا قَالَتِ اَلْمَرْأَةُ لِزَوْجِهَا جُمْلَةً لاَ أُطِيعُ لَكَ أَمْراً مُفَسِّرَةً أَوْ غَيْرَ مُفَسِّرَةٍ حَلَّ لَهُ مَا أَخَذَ مِنْهَا وَ لَيْسَ لَهُ عَلَيْهَا رَجْعَةٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۰

محمّد بن مسلم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه زن بشوهر خود گفت: ديگر فرمانت را اطاعت نخواهم كرد چه توضيح دهد چه ندهد براى مرد حلال است آنچه را كه زن براى دادن طلاق به او مى‏بخشد، و مرد حقّ رجوع نخواهد داشت. و براى شوهر جايز است بيش از مبلغى كه بصداق بزوجه‏اش داده از وى‏ بگيرد او را طلاق دهد براى اينكه خداوند فرموده: فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيما حُدُودَ اللَّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ (اگر بيم آن داريد كه حدود الهى را بر پا ندارند پس گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن براى رهائى خود مى‏پردازد) بقره: ۲۳۰. ولى در مبارات چنين نيست و مرد نمى‏تواند بيش از آن صداقى كه پرداخته باز گيرد زيرا در طلاق خلع زن بكلام آغاز كرده و ناخواهانى خود را ابراز نموده است.