روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۰۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْخُلْع

روي علي بن النعمان عن يعقوب بن شعيب عن ابي عبد الله ع انه قال :

فِي اَلْخُلْعِ إِذَا قَالَتْ لَهُ لاَ أَغْتَسِلُ لَكَ مِنْ جَنَابَةٍ وَ لاَ أُبِرُّ لَكَ قَسَماً وَ لَأُوطِئَنَّ فِرَاشَكَ مَنْ تَكْرَهُهُ فَإِذَا قَالَتْ لَهُ هَذَا حَلَّ لَهُ أَنْ يَخْلَعَهَا وَ حَلَّ لَهُ مَا أَخَذَ مِنْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۹

يعقوب بن شعيب گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: در طلاق خلع هر گاه زن بمرد گفت: از ناحيه تو هيچ وقت غسل جنابت نكنم (كنايه از اينكه با تو همبستر نشوم) و سوگندت را ترتيب اثر ندهم (يعنى اگر مرا سوگند دهى كه فلان عمل را انجام ده نخواهم كرد) و ممكن است مرد ديگرى را در بستر تو بخوابانم كه از آن ناراحت شده و رنج برى پس اگر چنين كلماتى را بر زبان جارى كرد بر مرد جايز است كه او را رها كند و هر چه زن بدو بخشيده بستاند.