روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي ابو بصير عن الصادق ع انه قال :

إِنَّ اَلصِّيَامَ لَيْسَ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ وَحْدَهُ إِنَ‏ مَرْيَمَ‏ قَالَتْ‏ إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمََنِ صَوْماً أَيْ صَمْتاً فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ لاَ تَحَاسَدُوا وَ لاَ تَنَازَعُوا فَإِنَّ اَلْحَسَدَ يَأْكُلُ اَلْإِيمَانَ كَمَا تَأْكُلُ اَلنَّارُ اَلْحَطَبَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۷

و ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: روزه‏دار كسى نيست كه تنها از خوردنى و نوشيدنى امساك كند، زيرا مريم گفت: «من براى خداى رحمان روزه‏اى نذر كرده‏ام» يعنى سكوتى را، پس زبانهاتان را نگاه داريد، و چشمهاتان را فرو پوشيد، و حسد به يك ديگر مبريد، و با هم نزاع مكنيد، زيرا حسد چنان ايمان را ميخورد كه آتش هيزم را.