روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ الرَّجُلِ يَسْتَحْيِي مِنْ أَخْذِ الزَّكَاةِ فَيُعْطَى عَلَى وَجْهٍ آخَر

روي عاصم بن حميد عن ابي بصير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ اَلرَّجُلُ مِنْ أَصْحَابِنَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَأْخُذَ مِنَ اَلزَّكَاةِ فَأُعْطِيهِ مِنَ اَلزَّكَاةِ وَ لاَ أُسَمِّي لَهُ أَنَّهَا مِنَ اَلزَّكَاةِ فَقَالَ أَعْطِهِ وَ لاَ تُسَمِّ لَهُ وَ لاَ تُذِلَّ اَلْمُؤْمِنَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۴

عاصم بن حميد، از ابو بصير روايت كرده است كه گفت: به امام ابو جعفر عليه السّلام معروض داشتم: مردى از ياران ما شرم مى‏كند از اينكه زكات بگيرد، آيا جايز است كه آن را به او بدهم و نام زكات بر آن ننهم؟ فرمود: همين گونه به او بده و نام زكات را نزد او بر آن منه و مؤمن را خوار مساز