روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۱۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي الحسن بن محبوب عن الفضل بن يونس قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ فَقُلْتُ تَكُونُ عِنْدِي اَلْجَوَارِي وَ أَنَا بِمَكَّةَ فَآمُرُهُنَّ أَنْ يَعْقِدْنَ بِالْحَجِ‏ يَوْمَ اَلتَّرْوِيَةِ فَأَخْرُجُ بِهِنَّ فَيَشْهَدْنَ اَلْمَنَاسِكَ أَوْ أُخَلِّفُهُنَ‏ بِمَكَّةَ قَالَ فَقَالَ إِنْ خَرَجْتَ بِهِنَّ فَهُوَ أَفْضَلُ وَ إِنْ خَلَّفْتَهُنَّ عِنْدَ ثِقَةٍ فَلاَ بَأْسَ فَلَيْسَ عَلَى اَلْمَمْلُوكِ حَجٌّ وَ لاَ عُمْرَةٌ حَتَّى يُعْتَقَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۹

و حسن بن محبوب، از فضل بن يونس روايت كرده است، كه گفت: بعنوان سؤال بمحضر امام ابو الحسن عليه السّلام معروض داشتم كه: من در آن حال كه در مكّه بسر ميبرم كنيزكانى نزد خود دارم، پس آيا در روز ترويه ايشان را بفرمايم تا نيّت حجّ ببندند، و آنگاه ايشان را همراه خود براى انجام مناسك حجّ بيرون برم، يا ايشان را در مكّه بجاى گذارم؟ پس امام فرمود: اگر ايشان را براى انجام مناسك بيرون برى بهتر است، و اگر در مكّه بگذارى و بشخصى موثّقشان بسپارى نيز باكى نيست. زيرا مملوك تا آن زمان كه آزاد شود حجّى و عمره‏اى بر ذمّه ندارد.