روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر

و سال اسحاق بن عمار ابا ابراهيم موسي بن جعفر ع :

فِي اَلرَّجُلِ‏ يَكُونُ مُسَافِراً ثُمَّ يَقْدَمُ فَيَدْخُلُ بُيُوتَ‏ اَلْكُوفَةِ أَ يُتِمُّ اَلصَّلاَةَ أَمْ يَكُونُ مُقَصِّراً حَتَّى يَدْخُلَ إِلَى أَهْلِهِ قَالَ بَلْ يَكُونُ مُقَصِّراً حَتَّى يَدْخُلَ إِلَى أَهْلِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۴

اسحاق بن عمّار از امام موسى كاظم عليه السّلام سؤال كرد كه هر گاه شخص مسافر باشد، آنگاه از سفر بيايد و داخل در محدوده خانه‏هاى كوفه شود آيا نماز را تمام ميكند يا همچنان كوتاه بجا مى‏آورد تا داخل خانه يا محلّه خويش گردد؟ آن حضرت فرمود: البتّه نماز را كوتاه ميگزارد تا زمانى كه به خانه خود (و يا اهل و قبيله خويش كه لابد در يك كوى و برزن مجتمع بوده‏اند) وارد شود.