روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۶۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و سال رفاعه بن موسي ابا الحسن موسي بن جعفر ع :

عَنِ اَلْمُخْتَضِبِ إِذَا تَمَكَّنَ مِنَ اَلسُّجُودِ وَ اَلْقِرَاءَةِ أَ يُصَلِّي فِي خِضَابِهِ فَقَالَ نَعَمْ إِذَا كَانَتْ خِرْقَتُهُ طَاهِرَةً وَ كَانَ مُتَوَضِّئاً وَ لاَ بَأْسَ بِأَنْ تُصَلِّيَ اَلْمَرْأَةُ وَ هِيَ مُخْتَضِبَةٌ وَ يَدَاهَا مَرْبُوطَتَانِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۴

رفاعة بن موسى از امام كاظم عليه السّلام سؤال كرد: كسى كه حنّا بسته است اگر وضع او طوريست كه بتواند سجده بجا آورد و قراءت را انجام دهد (يعنى موضع يا مواضع سجده و پيشانى او حنّا بسته نيست و باز است و همچنين اگر ريش خود را حنّا بسته، مزاحم حركت دهان او نيست و خواندن قراءت و ساير ذكرها ممكن است) در چنين شرائطى آيا ميتواند نماز بخواند؟ آن حضرت فرمود: آرى، البتّه اگر آن پارچه كه بر روى حنا بسته پاك بوده و داراى وضو نيز باشد.