روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۷۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَضْلِ الصَّلَاة

و قال ع :

إِيَّاكُمْ وَ اَلْكَسَلَ فَإِنَّ رَبَّكُمْ رَحِيمٌ يَشْكُرُ اَلْقَلِيلَ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيُصَلِّي اَلرَّكْعَتَيْنِ يُرِيدُ بِهِمَا وَجْهَ اَللَّهِ تَعَالَى فَيُدْخِلُهُ اَللَّهُ بِهِمَا اَلْجَنَّةَ وَ إِنَّهُ لَيَتَصَدَّقُ بِدِرْهَمٍ تَطَوُّعاً يُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُدْخِلُهُ اَللَّهُ بِهِ‏ اَلْجَنَّةَ وَ إِنَّهُ لَيَصُومُ اَلْيَوْمَ تَطَوُّعاً يُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُدْخِلُهُ اَللَّهُ بِهِ‏ اَلْجَنَّةَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۲

و باز آن حضرت عليه السّلام فرمود: زنهار كه از تنبلى و سستى بدور باشيد همانا پروردگار شما مهربان است، بپاس اندك عملى پاداش بزرگ مى‏دهد (يا اندك كارى را بى‏پاداش نميگذارد) براستى چنين است كه گاه شخص براى رضا و خشنودى خداوند تعالى دو ركعت نماز ميگزارد و خدا بخاطر همان دو ركعت او را داخل بهشت ميفرمايد، و بسا كه شخص يكدرهم صدقه ميدهد كه بر او واجب هم نيست ولى اين عمل را فقطّ بمنظور رضاى خداوند عزّ و جلّ انجام ميدهد و خداى تبارك و تعالى نيز بواسطه يكدرهم تصدّق او را ببهشت داخل ميفرمايد، و بسا بنده كه يك روز روزه ميگيرد و منظورش از آن تحصيل رضاى خداوند عزّ و جلّ است پس خداى متعال نيز بواسطه همان عمل او را ببهشت ميفرستد.