روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۷۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ الزِّينَة

و قال الصادق ع :

فِي عِلَّةِ غُسْلِ‏ يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ إِنَ‏ اَلْأَنْصَارَ كَانَتْ تَعْمَلُ فِي نَوَاضِحِهَا وَ أَمْوَالِهَا فَإِذَا كَانَ‏ يَوْمُ اَلْجُمُعَةِ حَضَرُوا اَلْمَسْجِدَ فَتَأَذَّى اَلنَّاسُ بِأَرْوَاحِ آبَاطِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ فَأَمَرَهُمْ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ بِالْغُسْلِ فَجَرَتْ بِذَلِكَ اَلسُّنَّةُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۸

امام صادق عليه السّلام راجع به پديد آمدن و علّت غسل روز جمعه فرمود: كه انصار با شتران آب كش خود و همچنين در املاك خود جهت آبيارى و غيره در طول هفته كار ميكردند (كه ناچار موجب عرق ريختن بسيار ميشد) و چون روز جمعه فرا ميرسيد در مسجد حاضر ميشدند و مردم از بوى ناخوشايند عرق بدن و زير بغل ايشان در آزار و رنج ميبودند، پس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آنان را به غسل كردن امر فرمودند و بدين گونه سنّت بر انجام آن جارى شد.