الطور ٢٧
ترجمه
الطور ٢٦ | آیه ٢٧ | الطور ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَنَّ»: منت نهاد. منت بر دو قسم است: الف - مذموم ب - مقبول. قسمت اخیر که مراد آیه هم همین است، به معنی لطف و مرحمت و خوبی و نیکی است. «السَّمُومِ»: شعله آتش بدون دود (نگا: المصحف المیسر). آتشی که از سوراخهای بدن بگذرد (نگا: روحالمعانی). باد گرم و سوزان (نگا: مجمع البیان الحدیث، فرهنگ لغات قرآن قریب).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۲۸، سوره طور
- عذاب مكذبان عين عمل آنها است و چه صبر كنند و چه بى تابى از آنان جدا شدنى نيست
- معناى اينكه در وصف متقين بهشتى فرمود: ((فاكهين بما آتيهم ربهم ...))
- توضيح آيه :((و الذين آمنوا و اتبعتهم ذريتهم بايمان الحقنابهم ذريتهم ...)) و چند وجهدر معناى آن .
- معناى جمله ((كل امرى ء بما كسب رهين )) و جمع آن با آيه((كل نفس بما كسبت رهينة الا اصحاب اليمين ))
- بيان تفضيلى پاره اى از لذات و نعمت هاى اهل بهشت
- معناى اينكه بهشتيان مى گويند: ((ما در خانواده مان مشفق بوديم ))
- رواياتى در ذيل آيه : ((الحقنابهم ذريتهم )) درباره ملحق گشتن فرزندان مؤ منين بهايشان در قيامت
نکات آیه
۱ - اذعان متقین در بهشت، به نقش لطف الهى در رهایى آنان از عذاب دوزخ و ورود ایشان به بهشت (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم)
۲ - توجه تقواپیشگان به خدا و مسؤولیت هاى خود، زمینه ساز جلب رحمت الهى (إنّا کنّا قبل فى أهلنا مشفقین . فمنّ اللّه علینا)
۳ - بهره مندى از لطف و رحمت خداوند، منوط به شایستگى اعمال خود انسان (إنّا کنّا قبل فى أهلنا مشفقین . فمنّ اللّه علینا) از ارتباط «فمنّ اللّه...» با «کنّا قبل...»، استفاده مى شود که عمل خود انسان زمینه ساز بهرهورى او از رحمت الهى است.
۴ - بهشتیان، قدردان لطف الهى اند; نه مغرور به عمل خویش. (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم) توجه پارسایان به امتنان الهى و تکیه آنان بر لطف حق، مى رساند که آنان تنها عمل خویش را مایه سعادت نمى دانند و مغرور به کردار خود نیستند.
۵ - انسان ها، بدون لطف و رحمت خداوند، در معرض ابتلا به عذاب دوزخ اند. (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم)
۶ - وجود بادهاى داغ و سوزان در دوزخ (و وقینا عذاب السموم) «سموم» به باد داغ و سوزانى گفته مى شود که همچون «سمّ» در اجزاى بدن تأثیر مى گذارد.(مفردات راغب)
۷ - سپاس گزارى متقین از خداوند، به خاطر رهایى شان از عذاب بادهاى سوزان و کشنده دوزخ (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم)
روایات و احادیث
۸ - «عن النبى(ص) قال: لو فتح اللّه من عذاب السموم على أهل الأرض مثل الأنملة أحرقت الأرض و من علیها;[۱] از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: اگر خداوند از عذاب سموم [روزنه اى] به اندازه یک سرانگشت به روى اهل زمین باز کند، زمین و هر کس روى زمین است مى سوزد».
موضوعات مرتبط
- بهشتیان: بینش بهشتیان ۴
- جهنم: بادهاى داغ جهنم ۶، ۷، ۸; زمینه جهنم ۵; عذابهاى جهنم ۶; منشأ نجات از جهنم ۱; نجات از جهنم ۷; ویژگیهاى جهنم ۶
- خدا: آثار رحمت خدا ۵; آثار لطف خدا ۱، ۴، ۵; زمینه رحمت خدا ۲، ۳; زمینه لطف خدا ۳
- ذکر: آثار ذکر خدا ۲
- شکر: شکر خدا ۷
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۳
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱
- متقین: آثار مسؤولیت پذیرى متقین ۲; اقرار اخروى متقین ۱; شکرگزارى متقین ۷; منشأ نجات متقین ۱
منابع
- ↑ الدرّالمنثور، ج ۷، ص ۶۳۴.