الزخرف ٨٢
ترجمه
الزخرف ٨١ | آیه ٨٢ | الزخرف ٨٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«رَبِّ»: مالک و مدبّر. خداوندگار. «الْعَرْشِ»: (نگا: اعراف / ، توبه / یونس / .
تفسیر
نکات آیه
۱ - پروردگار آسمان ها و زمین، منزه از داشتن فرزند و توصیف هاى شرک آلود (سبحن ربّ السموت ... عمّا یصفون)
۲ - عظمت و هماهنگى تدبیر آسمان ها و زمین و عرش، نشان دهنده حاکمیت خداى یگانه بر هستى است. (سبحن ربّ السموت و الأرض )
۳ - آسمان ها و زمین (مجموعه هستى)، عرش خداوند و تحت ربوبیت عالى و بى نقص او (ربّ السموت و الأرض ربّ العرش ) بنابراین که «ربّ العرش» عطف بیان باشد، برداشت بالا به دست مى آید.
۴ - عرش، حقیقتى فراتر و فراگیرتر از آسمان ها و زمین (سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش) «ربّ العرش» مى تواند ذکر عام بعد از خاص باشد.
۵ - فرزنددارى و دل مشغولى به فرزند، ناسازگار با مقام ربوبیت عام الهى * (قل إن کان للرحمن ولد ... سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش) یادکرد «ربّ السماوات...» در پى نفى فرزند از خدا، ممکن است اشاره به این نکته داشته باشد که فرزند، براى پدر وابستگى آور است و خداوندى که داراى ربوبیت عام مى باشد، نفس ربوبیت عامش گواه بى فرزندى او است.
۶ - بینش شرک آلود، ناتوان از توصیف بایسته خدا (سبحن ربّ السموت ... عمّا یصفون)
۷ - پروردگار گستره هستى، فراتر از دسترسى اندیشه بشر و منزّه از توصیف هاى خلق (سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش عمّا یصفون) برداشت یاد شده بنابراین نکته است که «سبحان ... عمّا یصفون» نظر به همه خلق داشته باشد و از آن جهت که عام است، شامل مشرکان نیز بشود.
موضوعات مرتبط
- آسمان: عظمت آسمان ها ۲; هماهنگى تدبیر آسمان ها ۲
- آفرینش: نقش آفرینش ۳
- انسان: عجز انسان ۷
- برهان: برهان نظم ۲
- توحید: دلایل توحید ربوبى ۲
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۵; تنزیه خدا ۱، ۷; خدا و فرزند ۱، ۵; عجز از توصیف خدا ۶، ۷; عظمت خدا ۷; نشانه هاى حاکمیت خدا ۲; وسعت ربوبیت خدا ۳، ۷
- زمین: عظمت زمین ۲; هماهنگى تدبیر زمین ۲
- عرش: تدبیر عرش ۳; حقیقت عرش ۳، ۴; عظمت عرش ۲; وسعت عرش ۳; هماهنگى تدبیر عرش ۲
- مشرکان: عجز مشرکان ۶