روایت:الکافی جلد ۸ ش ۸۳
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن ابي نجران عن محمد بن القاسم عن علي بن المغيره عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول :
الکافی جلد ۸ ش ۸۲ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۸۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۵۶
على بن مغيرة گويد: شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود: همين كه عمر شخص مؤمن بچهل سال برسد خداوند او را از سه درد ايمن سازد: پيسى، خوره، و ديوانگى، و چون به پنجاه سال رسيد خداوند حسابش را سبك كند، و چون بشصت سال رسد خداوند انابة (و بازگشت بسوى حق) روزيش كند، و چون بهفتاد سال رسيد اهل آسمان او را دوست بدارند، و چون بهشتاد سال رسيد خداى عز و جل دستور فرمايد: كارهاى نيكش را يادداشت كنند و گناهانش را بريزند، و چون به نود سالگى رسد خداى تبارك و تعالى گناهان گذشته و آيندهاش را بيامرزد و در بارهاش نوشته شود: «اسير خدا در زمين»- و در روايت ديگرى است (كه فرمود):- و اگر بصد سال برسد آن پستترين درجات عمر است.
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۱۴۶
على بن مغيره به نقل از امام صادق عليه السّلام مىفرمايد كه شنيدم حضرت مىفرمود: هر گاه مؤمنى به چهل سالگى رسد خداوند او را از سه درد ايمن سازد: پيسى، خوره، و ديوانگى؛ و هر گاه پنجاه ساله شد خداوند حسابش را سبك گرداند؛ و هر گاه به شصت سالگى رسيد خداوند توبه را نصيب او گرداند؛ و هر گاه به هفتاد سالگى رسيد آسمانيان او را دوست بدارند؛ و هر گاه هشتاد ساله شد خداوند فرمان دهد حسناتش را بنويسند و گناهانش را بزدايند؛ و هر گاه به نود سالگى رسيد خداوند گناهان پيشين و پسين او را بيامرزد و چنين نويسد: اسير خدا در زمين. و در روايت ديگرى آمده است: و هر گاه به صد سالگى رسيد پس همان است پستترين بخش عمر او.