روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن حماد عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ قَلْبٍ إِلاَّ وَ لَهُ أُذُنَانِ عَلَى إِحْدَاهُمَا مَلَكٌ مُرْشِدٌ وَ عَلَى اَلْأُخْرَى شَيْطَانٌ‏ مُفْتِنٌ هَذَا يَأْمُرُهُ وَ هَذَا يَزْجُرُهُ اَلشَّيْطَانُ يَأْمُرُهُ بِالْمَعَاصِي وَ اَلْمَلَكُ يَزْجُرُهُ عَنْهَا وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ عَنِ اَلْيَمِينِ وَ عَنِ اَلشِّمََالِ قَعِيدٌ `مََا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاََّ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۱۳

از امام صادق (ع): هيچ دلى نيست جز اينكه دو گوش دارد، بر يكى فرشته‏اى رهبر است و بر ديگرى شيطانى فتنه‏گر، اينش فرمان دهد و آنش باز دارد، شيطانش به نافرمانيها فرمان كند، و فرشته‏اش از آن باز دارد، و اين است تفسير گفته خدا عز و جل (۱۷ سوره ق): «از راست و از چپ نشسته‏اى است (۱۸) زبان به گفته‏اى نگشايد جز آنكه نزد او رقيب و عتيد».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۶۶

امام صادق عليه السلام فرمود: قلبى نيست جز آنكه دو گوش دارد، بر سر يكى از آن دو فرشته‏ايست راهنما و بر سر ديگرى شيطانيست فتنه انگيز، ابن فرمانش دهد و آن بازش دارد. شيطان بگناهان فرمانش دهد، و فرشته از آنها بازش دارد، و اين است كه خداى عز و جل فرمايد: «در جانب راست و چپ نشسته‏ايست، بگفته‏ئى زبان نگشايد، جز آنكه نزدش رقيب و عتيد حاضرند، ۱۷ سوره ۵۰».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۴۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از حمّاد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هيچ دلى نيست، مگر آنكه آن را دو گوش است، كه بر يكى از آن دو گوش فرشته‏اى قرار دارد كه آن را ارشاد مى‏كند و راه راست مى‏نمايد، و بر گوشى ديگر، شيطانى قرار دارد كه آن را به فتنه مى‏اندازد و گمراه مى‏كند. پيوسته اينك، آن را امر مى‏كند و اينك، آن را زجر و منع مى‏كند. شيطان او را امر مى‏كند به معاصى، و فرشته او را از آنها زجر و منع مى‏كند. و اين است معنى قول خداى عز و جل «عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ* ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ» «۱»؛ يعنى: از طرف راست ايشان نشسته، و از جانب چپ او نشسته‏اى است كه ملازم اويند، و از او اصلًا جدا نمى‏شوند»، تا آخر آن‏چه گذشت «۲». __________________________________________________

(۱). ق، ۱۷ و ۱۸.
(۲). هيچ سخنى نمى‏گويد، جز آن كه نزد او مراقبى حاضر و آماده است.