روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

مَنْ أَعَانَ مُؤْمِناً نَفَّسَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ ثَلاَثاً وَ سَبْعِينَ كُرْبَةً وَاحِدَةً فِي اَلدُّنْيَا وَ ثِنْتَيْنِ وَ سَبْعِينَ كُرْبَةً عِنْدَ كُرَبِهِ اَلْعُظْمَى قَالَ حَيْثُ يَتَشَاغَلُ اَلنَّاسُ بِأَنْفُسِهِمْ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۹۳

از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كه كمك مؤمنى كند، خدا عز و جل ۷۳ گرفتارى را از او رفع كند، يكى در دنيا و هفتاد و دو گرفتارى هنگام گرفتارى بزرگ او، فرمود: آنجا كه هر كس به خود مشغول است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۶

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: كسى كه مؤمنى را يارى كند خداى عز و جل ۷۳ گرفتارى از او بردارد كه يكى در دنيا باشد و هفتاد و دوى ديگر هنگام گرفتاريهاى بزرگ. و فرمود: هنگامى كه مردم بخود مشغولند (يعنى روز قيامت كه هر كس گرفتار اعمال خود است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۰۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه مؤمنى را اعانت كند، خداى عز و جل هفتاد و سه اندوه را از او ببرد، يكى را در دنيا و هفتاد و دو اندوه را در نزد اندوه بزرگ. و فرمود: در وقتى كه همه مردمان به خود مشغول باشند» (يعنى در روز قيامت كه هيچ‏كس به ديگرى نتواند پرداخت).