روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

الحسين بن محمد رفعه عن اسحاق بن عمار قال قال ابو عبد الله ع :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَدْفَعُ بِالدُّعَاءِ اَلْأَمْرَ اَلَّذِي عَلِمَهُ أَنْ يُدْعَى لَهُ فَيَسْتَجِيبُ وَ لَوْ لاَ مَا وُفِّقَ اَلْعَبْدُ مِنْ ذَلِكَ اَلدُّعَاءِ لَأَصَابَهُ مِنْهُ مَا يَجُثُّهُ مِنْ جَدِيدِ اَلْأَرْضِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۷

از امام صادق (ع)، فرمود: راستى خداى عز و جل هر آينه دفع كند به وسيله دعاء كردن هر آنچه را كه مى‏داند، اگر به درگاه او دعا شود، اجابت خواهد كرد و اگر نباشد كه بنده موفّق شود براى دعاء و خواهش دفاع از آن به درگاه خدا، به او بلائى رسد كه او را از روى زمين ريشه كن كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۶

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: خداى عز و جل هر آينه دفع كند بوسيله دعاء آنچه را كه ميداند اگر براى آن دعاء شود اجابت خواهد كرد، و اگر نبود كه بنده باين دعا موفق شود باو بلائى ميرسيد كه او را از روى زمين بردارد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۹

حسين بن محمد روايت كرده و آن را مرفوع ساخته، از اسحاق بن عمّار كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «به درستى كه خداى- تعالى- به دعا دفع مى‏كند امرى را كه آن را چنان دانسته كه از براى آن دعا مى‏شود، پس مستجاب مى‏كند. و اگر آن‏چه بنده به آن توفيق داده شد از اين دعا نمى‏بود، هر آينه از آن امر به او مى‏رسيد آن‏چه او را از روى زمين بركَند و ريشه او را برآورد». باب در بيان اينكه دعا شفا است از هر دردى‏