روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۵۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن محمد بن جمهور عن عبد الله بن عبد الرحمن عن الحسين بن المختار قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ‏ وَ يَوْمَ اَلْقِيََامَةِ تَرَى اَلَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اَللََّهِ‏ قَالَ كُلُّ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ إِمَامٌ وَ لَيْسَ بِإِمَامٍ قُلْتُ وَ إِنْ كَانَ فَاطِمِيّاً عَلَوِيّاً قَالَ وَ إِنْ كَانَ فَاطِمِيّاً عَلَوِيّاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۷

حسين بن مختار گويد: به امام صادق (ع) گفتم: قربانت، (۶۰ سوره زمر): «در روز قيامت ببينى كه آن كسانى كه بر خدا دروغ بستند»، فرمود: هر كسى است كه خود را امام داند و امام نباشد، گفتم: اگر چه از اولاد فاطمه و على باشد؟ فرمود: اگر چه از اولاد فاطمه و على باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۰۰

حسين بن مختار گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: قربانت «روز قيامت كسانى را كه بخدا دروغ بستند ميبينى- ۶۰ سوره ۳۹» (تفسيرش چيست؟) فرمود: در باره كسى است كه خود را امام داند و امام نباشد، عرضكردم: اگر چه از فرزندان فاطمه و على باشد؟ فرمود: اگر چه از فرزندان فاطمه و على باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۸۹

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از محمد بن جمهور، از عبداللَّه بن عبدالرحمان، از حسين بن مختار روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: فداى تو گردم [مراد اين آيه چيست؟] «وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ». حضرت فرمود كه: «مراد، هر كسى است كه گمان كند كه امام است، و حال آن‏كه امام نباشد». عرض كردم: و هر چند كه منسوب به فاطمه و على و از فرزندان ايشان باشد؟ فرمود: «و هر چند كه منسوب به فاطمه و على باشد».