روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۳۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

علي بن ابراهيم عن العباس بن معروف عن عبد الرحمن بن ابي نجران قال :

كَتَبْتُ إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ ع‏ أَوْ قُلْتُ لَهُ‏ جَعَلَنِي اَللَّهُ فِدَاكَ نَعْبُدُ اَلرَّحْمَنَ اَلرَّحِيمَ اَلْوَاحِدَ اَلْأَحَدَ اَلصَّمَدَ قَالَ فَقَالَ‏ إِنَّ مَنْ عَبَدَ اَلاِسْمَ دُونَ اَلْمُسَمَّى بِالْأَسْمَاءِ أَشْرَكَ‏ وَ كَفَرَ وَ جَحَدَ وَ لَمْ يَعْبُدْ شَيْئاً بَلِ اُعْبُدِ اَللَّهَ اَلْوَاحِدَ اَلْأَحَدَ اَلصَّمَدَ اَلْمُسَمَّى بِهَذِهِ اَلْأَسْمَاءِ دُونَ اَلْأَسْمَاءِ إِنَّ اَلْأَسْمَاءَ صِفَاتٌ‏ وَصَفَ بِهَا نَفْسَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۵۷

عبد الرحمن بن ابى نجران گويد: به امام باقر (ع) نوشتم يا زبانى گفتم: خدا مرا قربانت كند، ما مى‏پرستيم بخشاينده مهربان يگانه، يكتاى بى‏نياز را، امام فرمود: هر كه اسم را پرستد نه مسماى به اسماء را مشرك است و كافر و منكر و چيزى را نپرستيده بلكه من مى‏پرستم خداى يگانه، يكتاى بى‏نياز را كه به اين اسماء ناميده شده است نه خود اسماء را زيرا اسماء اوصافى هستند كه خود را بدانها ستوده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۱۷

ابن ابى نجران گويد: بامام باقر (ع) نوشتم، يا گويد: زبانى عرضكردم: خدا مرا قربانت كند، ما ميتوانيم بخشنده مهربان يگانه يكتاى بى‏نياز را پرستش كنيم؟ فرمود: هر كه تنها نام را بدون آنكه بدان ناميده شده پرستد مشرك و كافر و منكر است و چيزى نپرستيده، بلكه خداى يگانه يكتاى ‏بى‏نيازى را كه باين نامها ناميده شده پرستش كن نه خود نامها را زيرا نامها صفاتى هستند كه خدا خود را بآنها ستوده.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۸۹

على بن ابراهيم، از عباس بن معروف، از عبد الرحمان بن ابى نجران روايت كرده است كه گفت: به خدمات امام محمد باقر عليه السلام نوشتم، يا به آن حضرت عرض كردم كه: خدا مرا فداى تو گرداند، ما رحمان و رحيم را كه احد و صمد است، عبادت مى‏كنيم؟ حضرت فرمود كه: «هر كه اسم را عبادت كند، نه آن را كه مسمى است به اين اسم‏ها، مشرك و كافر است و جاحد و منكر، و چيزى را عبادت نكرده. بلكه عبادت كن خداى يكتاى يگانه را كه پناه محتاجان است و به اين اسم‏ها مسمى شده است، نه آن‏كه اسم‏هاى او را عبادت كنى؛ زيرا اسم‏ها صفاتى چنداند كه خدا خويش را به آنهاوصف فرموده است».