يَدُعّ

آیات شامل این کلمه

«یَدُعُّ» از مادّه «دَعّ» (بر وزن حدّ) به معناى دفع شدید و راندن توأم با خشونت و عنف است. از آنجا که «یَحُضُّ» و «یَدُعُّ» به صورت فعل «مضارع» آمده، نشان مى دهد این کار مستمر آنها در مورد یتیمان و مستمندان بوده است.

ریشه کلمه

• دعع‌ (۳ بار)

قاموس قرآن

[ماعون:2]، [طور:13] دعّ به معنى دفع شديد است (راغب) «دعّه دعّاً: دفعه دفعاً عنيفاً» و اساس البلاغه نقل شده «دعّ اليتيم» يعنى يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند. معنى آيه اوّل چنين است: مكذّب بدين كسى است كه يتيم را به قهر از خود ميراند و به درد او نمى‏رسد و معنى آيه دوّم آن است مه: به شدّت تمام به آتش جهنّم دفع و انداخته مى‏شوند مثل تنه زدن و انداختن كسى.

کلمات نزدیک مکانی

الّذِي وَ الْيَتِيم لا بِالدّين فَذٰلِک يُکَذّب يَحُض عَلَى طَعَام رَأَيْت الْمِسْکِين أَ

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...