عُطّلَت
«عُطِّلَتْ» از مادّه «تعطیل» به معناى رها کردن بدون سرپرست و چوپان است. منظور این است که شدت هول و وحشت آن روز به قدرى است که هر انسانى نفیس ترین اموال خویش را فراموش مى کند.
مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» نقل مى کند که «عُطِّلَتْ» به معناى تعطیل شدن باران آنها است، یعنى در آن روز، ابرها در آسمان ظاهر مى شود، اما نمى بارد (ممکن است این ابرها ناشى از گازهاى مختلف یا ابرهاى اتمى و یا توده هاى گردوغبار حاصل از متلاشى شدن کوه ها در آستانه قیامت باشد، که ابرهایى است بدون باران).
ریشه کلمه
- عطل (۲ بار)
قاموس قرآن
عطالت به معنى خالى شدن است در اقرب الموارد آمده: «عَطَلَ الرَّجُلُ مِنَ الْمالِ وَالْاَدَبِ: خَلا» تعطيل: فارغ و خالى كردن «عَطَّلَ الشَّىْءَ: فَرَّغَهُ وَاَخْلاهُ» در صحاح و قاموس آمده: «التَّعْطيلُ:اَلتَّفْريغُ» و نيز در صحاح گويد: «عَطَلَتِ الْمَرْئَةُوَتَعَطَلَتْ» يعنى گردن زن از گردنبند خالى ماند در نهج البلاغه خطبه 180 فرموده «وَاَصْبَحَتِ الدِّيارُ مِنْهُ خالِيَةً و َالْمَساكِنُ مُعَطَّلَةً» خانهها از سليمان فارغ و مساكن از وى خالى ماند. [تكوير:4]. آنگاه كه حاملهها خالى ماند. چنانكه در «عشر» گذشت [حج:45]. يعنى :اى بسا چاه متروك كه آب برندارد و اى بسا قصر مرتفع يا گچكارى شده كه از سكنه خالى است ازاين ماده فقط دو لفظ فوق در قرآن مجيد آمده است.
