الْوَتِين
«وَتِین» به معناى «رگ قلب» یعنى شاهرگى است که خون را به تمام اعضا مى رساند و اگر قطع شود، مرگ انسان فورا و بدون یک لحظه تأخیر فرامى رسد، و این سریع ترین مجازاتى است که در مورد یک نفر ممکن است انجام گیرد.
بعضى نیز آن را به رگى که قلب به آن آویزان است، یا رگى که خون را به کبد مى رساند، یا رگ نخاع که در وسط ستون فقرات قرار گرفته، تفسیر کرده اند; ولى تفسیر اول از همه صحیح تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
- وتن (۱ بار)
قاموس قرآن
[حاقة:44-46]. راغب گويد: وتين رگى است كه جگر را آب (خون) مىدهد اگر آن بريده شود انسان مىميرد موتون به معنى مقطوع الوتين است. در اقرب الموارد گويد: آن رگى است در قلب درصورت قطع شدن انسان خواهد مرد و از ابن سيده نقل كرده: رگى است چسبيده به قلب از باطن كه خون را به همه رگها مىرساند و آن نهر بدن است (شريان). يعنى اگر پيامبر ازخود چيزى جعل كرده و به ما نسبت دهد از دست راستش گرفته و شريانش را قطع مىكنيم. گرفتن از دست راست ظاهرا اشاره به اذلال است چنانكه از دست مجرم مىگيرند. آيه تهديد شديدى است نسبت به حضرت رسول «صلى الله عليه واله» در صورت جعل چيزى از جانب خودش. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است .