أَرْجَائِهَا
از الکتاب
«أَرْجاء» جمع «رجا» به معناى اطراف و جوانب چیزى است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
جانب. طرف (مفردات) جمع آن ارجاء است [حاقة:17]. ضمير «ها» به سماء بر مىگردد يعنى ملائكه آن روز در اطراف آسمان هستند اين نظير آنست كه درباره قيامت آمده [زمر:75]. در «عرج» انشاء اللّه خواهد آمد كه ملائكه تا روز قيامت در ميان آسمانند و پيوسته بالا مىروند و روز قيامت به كنارههاى آسمان مىرسند. در نهج البلاغه خطبه اول آمده «ثُمَّ اَنْشَأَ سُبْحانَهُ فَتْقَ الْاَجْواءِ وَ شَقَّ الْاَرْجاءِ» ناگفته نماند اين كلمه تنها يك بار در قرآن مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ يَوْمَئِذ عَلَى الْمَلَک يَحْمِل وَاهِيَة عَرْش رَبّک فَهِي فَوْقَهُم السّمَاء ثَمَانِيَة انْشَقّت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
