فَيَئُوس
از الکتاب
در این که «یئوس» و «قنوط» به یک معناست، یعنى انسان نومید، یا دو معناى مختلف دارد در میان مفسران گفتگو است:
بعضى هر دو را به یک معنا (براى تأکید) دانسته اند.
ولى بعضى «یَئُوسْ» را از مادّه «یَأس» به معناى وجود نومیدى در درون قلب و «قنوط» را به معناى ظاهر ساختن آن در چهره و عمل دانسته اند. مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» گفته: «یأس»، «نومیدى از خیر» است و «قنوط» نومیدى از رحمت. ولى آنچه از موارد استعمال واژه «یأس» و «قنوط» در قرآن مجید به دست مى آید، این است که: «یئوس» و «قَنُوط» تقریباً در یک معنا به کار مى رود.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ قَنُوط الشّرّ لَئِن مَسّه أَذَقْنَاه مِن إِن رَحْمَة الْخَيْر مِنّا دُعَاء بَعْد الْإِنْسَان يَسْأَم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
