مُمَزّق
از الکتاب
ریشه کلمه
- مزق (۴ بار)
قاموس قرآن
مَزْق و تَمْزيق به معنى پاره كردن و متلاشى كردن است [سباء:19]. يعنى جريان قوم سباء را خبرهاى تازه گردانديم كه زبانزد مردم شدند و آنها را بطور كامل پراكنده و ديار بديار كرديم. بنابر آنكه «ممزق» مصدر باشد نه اسم مكان. [سباء:7]. آيه قول منكرين معاد است كه به يكديگر مىگفتند: آيا دلالت نكنيم شما را به مرديكه مىگويد: آنگاه كه بطور كامل متلاشى و پراكنده شديد حتما شما در خلقت تازهاى بوجود خواهيد آمد؟ ممكن است «ممزق» را در هر دو آيه اسم مكان گرفت يعنى درهر محل متلاشى شدن.
کلمات نزدیک مکانی
کُل وَ إِن إِنّکُم عَلَى مَزّقْنَاهُم فِي لَفِي مُزّقْتُم ذٰلِک خَلْق إِذَا لَآيَات يُنَبّئُکُم جَدِيد أَفْتَرَى أَحَادِيث فَجَعَلْنَاهُم رَجُل لِکُل صَبّار اللّه أَنْفُسَهُم شَکُور نَدُلّکُم کَذِبا ظَلَمُوا هَل کَفَرُوا أَسْفَارِنَا
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
