أَوْزِعْنِي
«أَوْزِعْنِی» از مادّه «ایزاع» به معناى «الهام»، بازداشتن از انحراف، ایجاد عشق و علاقه و توفیق است، ولى بیشتر مفسران معناى اول را برگزیده اند.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
منع و حبس. «وَزَعَهُ عَنِالْاَمْرِ: وَحَبَسَهُ» [نمل:17]. براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرنده جمع شدند و آنها از تفرق باز داشته مىشدند يعنى تحت انضباظ بودند. [فصّلت:19]. آن روز دشمنان خدا به سوى آتش جمع شوند و آنها باز داشته شوند از اينكه هرجا خواستند بروند. ايزاع: را الهام معنى كردهاند [نمل:19]. خداوند به من الهام كن يا مرا حريص كن كه شكر كنم بر نعمتيكه برمن و والدينم نعمت دادهاى. گفتهاند «اَوْزَعَ بِالشَّىْء» يعنى حريص شد. طبرسى از زجاج نقل كرده: «اَوْزِعْنى» تأويلش در لغت آن است كه: مرا از همه چيز جز از شكرت بازدار مرا بازدار از آنچه از تو دور مىكند. راغب گويد: حقيقتش آن است كه مرا به شكر حريص كن بطوريكه نفس خويش را از كفران باز دارم.
