مَنْثُورا
از الکتاب
ریشه کلمه
- نثر (۳ بار)
قاموس قرآن
پراكندن. راغب گفته «نَثْرُ الشَّىْءِ: نَشْرُهُ وَ تَفْريقُهُ». [انسان:19]. چون آن غلامها را بينى گمان كنى مرواريد پراكندهاند كه در هر گوشه از صفا مىدرخشد. [فرقان:23]. هباء منثور به معنى گرد پراكنده است يعنى آمديم به عملشان و آن را همچون غبار پراكنده نموديم مثل: [ابراهيم:18]. هر دو آيه در باره اعمال نيكى است كه كفار در اين دنيا انجام دادهاند و در آخرت بهرهاى از آن نخواهند ديد. * [انفطار:2-1]. آنگاه كه آسمان بشكافد و آنگاه كه ستارگان پراكنده شوند. ظاهر آن است كه پراكنده شدن كواكب در اثر انفطار آسمان است آيه از آيات قيامت است كه در «قيامت» بررسى شد.
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِذَا رَأَيْت أَصْحَاب الْجَنّة هَبَاء لُؤْلُؤا يَوْمَئِذ فَجَعَلْنَاه حَسِبْتَهُم خَيْر رَأَيْتَهُم عَمَل ثَم مُسْتَقَرّا مِن عَمِلُوا نَعِيما مُخَلّدُون وِلْدَان مَا أَحْسَن مُلْکا إِلَى عَلَيْهِم مَقِيلا يَطُوف قَدِمْنَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
