يَحِيف
از الکتاب
ریشه کلمه
- حيف (۱ بار)
قاموس قرآن
[نور:50] حيف به معنى ميل در حكم است (مفردات) كه آن را حكم جور گويند. «حاف عليه حيفاً: جارو ظلم». در نهج البلاغه حكمت 261 فرموده: «... اِنْ كانَتِ الرَّعايا قَبْلى لَتَشْكُو حَيْفَ رُعاتِها وَ اَنِّنى الْيَوْمَ لاَشْكُو حَيْفَ رَعِيَّتى» رعيّتها پيش از من از ظلم زمامداران شكايت مىكردند ولى من امروز از ستم رعيّتم شكايت دارم . معنى آيه چنين است: يا مىترسند كه خدا و رسول بر آنها ستم كند.
کلمات نزدیک مکانی
أَم اللّه أَن عَلَيْهِم يَخَافُون وَ رَسُولُه ارْتَابُوا بَل أُولٰئِک مَرَض قُلُوبِهِم هُم الظّالِمُون فِي أَ
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
