ضَامِر
«ضامر» از مادّه «ضُمُور» به معناى حیوان لاغر است.
ریشه کلمه
- ضمر (۱ بار)
قاموس قرآن
مركب لاغر، كه راه رفتن لاغرش كرده. عبارت مجمع چنين است: «اَلضّامِرُ: اَلْمَهْزُولُ اَضْمَرَهُ السَّيْرُ». راغب گويد: اسب كم گوشت كه در اثر كار كم گوشت شده نه از لاغرى. در نهج البلاغه خطبه 181. فرموده: «اَسْهِرُوا عُيُونَكُمْ وَ أَضْمِرُوا بُطُونَكُمْ» چشمانتان را بى خواب، شكمهايتان را لاغر كنيد (كم طعام بخوريد). [حج:27]. «يأتين» راجع به «كُلِّ ضامِرٍ» و صفت آن است و از امام صادق عليه السلام نقل شده كه «يَأتُونَ» قرائت فرمودهاند در آن صورت راجع به «النّاس» است يعنى در ميان مردم به حج اعلام و ندا كن مىآيند به سوى تو پياده و بر مركبان سبك و لاغر كه از راههاى دور آيند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده و به اسب اختصاص ندارد بلكه به اسب و شتر هر دو گفته مىشود چنانكه در اقرب آمده. و به ملاحظه معنى كلمه شايد به هر لاغر گفته شود.
