لُؤْلُؤا
از الکتاب
ریشه کلمه
- لولو (۶ بار)
قاموس قرآن
مرواريد. در قاموس گويد: «اَللُّلؤْلُؤُ: الدُّرُ» و در «درر» گويد: درّ به ضمّ اول لؤلؤ عظيم است يعنى مرواريد درشت. مراد از آن همان مرواريد است كه ازدريا صيد مىشود. [رحمن:22]. از آن دو دريا مرواريد و مرجان به دست مىآيد. [واقعة:23-22]. [حج:23]. [فاطر:33]. در باره آيه «يَخْرُجُ مِنْهُمَاالُّلؤْلُؤُوَ الْمَرجانَ» روايتى هست كه در «برزخ» ديده شود. لؤلؤ مجموعا شش بار در قرآن بكار رفته يكى در باره مرواريد دنيا دوبار در وصف خدمه بهشت، يكبار در وصف زنان بهشتى و دوبار در زينت اهل جنت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن فِيهَا لِبَاسُهُم ذَهَب إِذَا أَسَاوِر حَرِير رَأَيْت مَنْثُورا حَسِبْتَهُم رَأَيْتَهُم يُحَلّوْن مُخَلّدُون ثَم هُدُوا وِلْدَان قَالُوا إِلَى نَعِيما عَلَيْهِم الْحَمْد يَطُوف الطّيّب لِلّه يَدْخُلُونَهَا الْأَنْهَار عَدْن تَحْتِهَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
