فَيَدْمَغُه
«یَدْمَغُهُ» از مادّه «دَمْغ» که به گفته «راغب» به معناى شکستن جمجمه و مغز سر است که حساسترین نقطه بدن انسان محسوب مى شود، تعبیر رسایى است براى غالب بودن لشگر حق، غلبه اى چشمگیر و قاطع.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[انبیاء:18]. راغب مىگويد: دمغ به معنى شكستن مغز سر است «يدمغه» يعنى مخ آن را مىشكند. جوهرى در صحاح گفته «دمغه دمغاً» يعنى او را زخم زد و زخم به مغزش رسيد. در قاموس و اقرب نيز چنين گفته است. دامغه زخمى است كه عمق آن تا دماغ يعنى مغز رسيده باشد. معنى آيه چنين مىشود: حق را بر روى باطل مىنهيم كه مغز آن را مىشكند آنگاه مىبينى كه باطل پوچ و ناچيز است مراد از آيه آن است كه حق باطل را ابطال مىكند ولى ايت تعبير عاليترين تعبير است كه بگوئيم: حق مغز باطل را مىشكافد و ميشكند آنگاه پس از شكافته شدن مىبينى كه باطل نا چيز و گذاشتن هر دو آمده است. اين كلمه در كلام اللّه يكبار بيشتر نيامده.
