الثّرَى
«ثَرى» از مادّه «ثَرْى» در اصل به معناى «خاک مرطوب» است و از آنجا که تنها قشر روى زمین بر اثر تابش آفتاب و وزش باد، مى خشکد ولى طبقه زیرین غالباً مرطوب است به این طبقه، «ثرى» گفته مى شود و به این ترتیب، «مَا تَحْتَ الثَّرى» به معناى اعماق زمین و جوف آن است که همه آنها مملوک مالک الملوک و خالق عالم هستى است.
ریشه کلمه
- ثرى (۱ بار)
قاموس قرآن
خاك. ارباب لغت آن را خاكتر معنى كردهاند در مجمع و اقرب الموارد، خاك مرطوب گفتهاند و غير آن معنى نيز آمده است ولى از نهج البلاغه روشن مىشودكه معنى آن مطلق خاك است [طه:6] براى خداست آنچه در اسمان و زمين و آنچه در ميان آن دو و آمچه در نزديك خاك است. در نهج البلاغه آمده «وَ يَطُولُ فِى الثَّرى حُلُولُها» خطبه 223 «وَدُفْنِتَ تَحْتَ الثَّرى» نامه 41 «وَاَكَلَتْهُمُ الْجَنادِلُ وَالثَّرى» خطبه 224. پيداست كه مراد از آنها مطلق خاك است. «ثرى فقط يك دفعه در قرآن آمده است.
