شَيْبا
از الکتاب
«شیب» (بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معناى پیر است و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) آمده و «مشیب» به معناى سفید شدن مو است.
ریشه کلمه
- شيب (۳ بار)
قاموس قرآن
سفيد شدن موى همچنين است (راغب) «شاب الرجل يشيب شيباً: لبيض شعره» [مريم:4]. آن دركنايه از پيرى است. شيب به كسر اول. در آيه [مزّمل:17]. جمع اشيب به معنى پيران، موو سفيدان است (مجمع) [روم:54]. سپس از بعد ضعف و طفوليت قدرت و نيروى جوانى داد، آنگاه از بعد جوانى ناتوانى و پيرى قرار داد. صحاح از اصعى نقل مىكند: شيب سفيدى موى و مشيب وارد شدن بدان وقت است .
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
