وَرَاءَهُم
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ورا به معنى پس و پيش است (امام و خلف) و در هر دو بكار مىرود چنانكه راغب و ديگران تصريح كرده اند در اقرب الموارد گويد: آن از اضداد است طبرسى معناى اصلى آن را «پس» مىداند و در جلو و پيش بطور اتساع بكار رفته است. فيومى در مصباح مىگويد: وراء كلمه ايست كه مونث به معنى زمان بعد و زمان قبل و اكثر در اوقات بكار رود زيرا وقت پس از انسان مىآيد و در وراء انسان واقع شود و اگر انسان آن را درك كند در پيش انسان واقع گردد، استعمال آن در اماكن جايز است و در قران آمده [كهف:79]. يعنى پيش از آنها پادشاهى بود (به اختصار). [هود:71]. آن زن را به اسحق و از پى اسحق، يعقوب رانويد داديم. [انسان:27]. اگر ورائهم وصف «يوماً» باشد آن به معنى پيش است يعنى روز سختى را كه در جلو دارند وا مىگذارند و ناديده مىگيرند. واگر ظرف «يذرون» باشد به معنى عقب و پس مىباشد. در آيه [كهف:79]. طبرسى و راغب تصريح كردهاند كه به معنى پيش است يعنى: پيش از آنكه كار كشتى رانى را شروع كنند پادشاهى بود كه كشتيها را غصب مىكرد. در آيه [حشر:14]. در اجسام و اماكن بكار رفته است. * [آل عمران:187]. مراد از اين تعبير به پشت سرانداختن و عدم اعتناء است.
