کِسَفا
«کِسَف» از مادّه «کُسوف» (بر وزن پدر) جمع «کَسفة» (بر وزن و به معناى قطعه) است، و منظور از قطعه هاى آسمان، قطعه سنگ هایى است که از آسمان فرود مى آید. و در سوره «روم» ظاهراً اشاره به قطعاتى است از ابر، که روى یکدیگر متراکم مى شوند و آن را غلظت و شدت مى بخشد، و این به هنگامى است که ابرها آمادّه براى نزول باران مى شوند.
ریشه کلمه
- کسف (۵ بار)
قاموس قرآن
به كسر كاف و سكون سين و نيز (بروزن عنب) هر دو جمع كِسْفَة است و آن به معنى قطعه و تكه مىباشد [طور:44]. كسف به سكون سين فقط در اين آيه آمده و آن شايد مفرد به كار رفته و يا وصف «ساقِطاً» به اعتبار لفظ آن است يعنى: و اگر ببينند كه قطعهاى از آسمان درحال افتادن بر سر آنهاست از كثرت طغيان باور نكرده - گويند ابرى متراكم است. [اسراء:92].كسف در اين آيه و [شعراء:187].- [روم:48].- [سباء:9]. بر وزن عنب آمده و به معنى تكهها و قطعهها است. يعنى: يا آنكه آسمان را تكه تكه بر ما چنانكه گفتى فرود آورى.
