حَصِيرا
از الکتاب
«حَصِیر» از مادّه «حصر» به معناى «حبس» است و به هر نقطه اى که راه خروج ندارد، حصیر گفته مى شود; و اگر «حصیر» معمولى را هم حصیر مى گویند، به خاطر آن است که قسمت هاى مختلف آن، به هم بافته و محصور شده است.
ریشه کلمه
- حصر (۶ بار)
کلمات نزدیک مکانی
إِن وَ هٰذَا لِلْکَافِرِين جَهَنّم الْقُرْآن يَهْدِي جَعَلْنَا لِلّتِي عُدْنَا هِي عُدْتُم أَقْوَم يَرْحَمَکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
